مراحل عصبکشی
برای این فرایند، باید به دندانپزشکی مجرب و متخصص مراجعه کنید. هنگام عصبکشی، دندانپزشک حفره پالپ دندان را تخلیه می کند. حفره پالپ همه رگ های خونی و عصب های دندان را در برمی گیرد؛ به همین خاطر وقتی دچار عفونت می شود، باید آن را کاملا تخلیه کنیم تا میکروب به قسمت های دیگر بدن بیمار سرایت نکند.
وقتی پالپ تخلیه شد، پزشک دندان را عفونتزدایی می کند تا میکروب به قسمت های دیگر دندان یا حتی بدن نرسد؛ سپس جای خالی پالپ را با مادهای بخصوص پر می کند و روی دندان را می پوشاند تا آلودگی های دیگری به داخل آن نفوذ نکنند.
روکش دندان
علت نصب روکش یا تاج این است که بتوانیم دندان را محکم کنیم. وقتی تاج را روی دندانی ضعیف قرار می دهیم، مستحکم می شود و می تواند به عملکردش ادامه دهد. حال اگر روی دندانی که ضعیف است روکش نصب نکنیم، به احتمال زیاد ترک بر می دارد و می شکند.
اگر چنین اتفاقی برای دندان بیفتد، ترمیم آن دشوارتر می شود و برای درمان آن به زمان بیشتری هم احتیاج خواهد داشت؛ چراکه آسیب خیلی شدیدتر از قبل است.
روکش دندان بعد از عصبکشی
اینکه بعد از عصبکشی به نصب روکش احتیاج دارید یا نه، به نوع عصبکشی و دلیل آن بستگی دارد. معمولا اگر عصبکشی مربوط به دندان های آسیای کوچک و بزرگ باشد، بعد از آن روی دندان، روکش می گذارند؛ چراکه فرد برای جویدن غذا به این دندان ها احتیاج دارد و به همین خاطر باید محکم باشند.
اگر دندان قبل از عصبکشی آسیب دیده باشد یا مقداری زیادی از محتویات پالپ آن (طی فرایند عصبکشی) خارج شده باشد، پزشک روی آن یک روکش نصب می کند تا استحکام لازم را پیدا کرده و بیمار بتواند برای جویدن غذا از آن استفاده کند.
تشخیص ضرورت نصب روکش دندان، بر عهده دندانپزشک است. این مسئله برای تمام دندان ها ضروری است و اگر پزشک تشخیص دهد بدون روکش دندان ممکن است دوباره آسیب ببیند، حتما باید آن را روی دندان نصب کند.
ضرورت روکش کردن دندان پس از عصب کشی
بعد از عصبکشی دندان باید ساختار آن را با نصب روکش مستحکم کنید. فرایند عصبکشی دندان را تضعیف می کند و باعث می شود مقاومت خود را از دست ندهد. بنابراین برای اینکه دندان بتواند مانند قبل دوام بیاورد و عملکردش را از دست ندهد، باید از یک ماده ترمیمی دیگر به نام روکش استفاده کنید.
بعضی از افراد برای اینکه دندانشان محکم شود، به جای نصب روکش آن را پر می کند ولی نصب روکش نسبت به پر کردن گزینه خیلی بهتری است.
بازسازی دندان آسیبپذیر
دندان بعد از عصبکشی خیلی ضعیف تر از قبل می شود. دلیلش هم این است که پزشک برای اینکه بتواند تمام مواد عفونی را خارج کند باید عمق زیادی از دندان را بتراشد. علاوه بر این، قبل از شروع فرایند عصبکشی هم دندان دچار عفونت و پوسیدگی بوده که خود این مسئله باعث تحلیل رفتن ساختار دندان و درنتیجه تضعیف آن می شود.
به هر حال، بعد از اتمام فرایند عصبکشی دندان دیگر استحکام سابقش را ندارد و حجم زیادی از ساختار خود را از دست دادهاست. بنابراین، درنتیجه فعالیت های روزانه مانند غذاخوردن یا صحبت کردن، دندان ممکن است به راحتی آسیب ببیند. در چنین شرایطی، نصب روکش باعث استحکام دندان می شود و از شکستن و ترک برداشتن آن جلوگیری می کند.
مراقبت از دندان در برابر حساسیت
بعد از عصبکشی، بعضی از عصب ها بیش از حد نسبت به سردی و گرمی حساس می شوند. این مسئله ممکن است خیلی زود شما را خسته کند و باعث آزارتان شود. بنابراین یکی دیگر از دلایل نصب روکش، جلوگیری از حساسیت دندان به دماست.
حفظ رنگ طبیعی دندان
پس از عصبکشی گاهی رنگ دندان تغییر می کند و به شکل طوسی درمی آید. روکش ها راهحلی فوقالعاده برای پوشاندن این نقص است. روکش ظاهری طبیعی به دندان هایتان می دهد و باعث می شود رنگ دندان عصبکشی شده با دندان های دیگر همخوانی داشته باشد.
مراقبت از دندان در برابر پوسیدگی
بعد از درمان ریشه دندان (عصبکشی)، سطح دندان بیشتر در معرض عفونت و آلودگی قرار می گیرد. برای جلوگیری از این اتفاق (که به آن عصبکشی ناموفق هم گفته می شود) پزشک روی دندان روکش می گذارد تا اجازه ندهد میکروب های بیشتری وارد آن ناحیه شوند. درغیر این صورت عمل عصبکشی ناموفق خواهد بود؛ عفونت دوباره برمی گردد و مجبور می شوید دندانتان را بکشید.
روکش کامپوزیت دندان
بیشتر دندان هایی که به درجه عصبکشی می رسند، قبلا یک بار دچار پوسیدگی شدهاند. دندانی که بارها خراب شده، بعد از عصبکشی نباید با مواد کامپوزیت پر شود. فرایند پر کردن دندان معمولا از دندان مراقبت می کند ولی برای دندان هایی که چنیدن بار درمان شده و باز پوسیدهاند گزینه مناسبی نیستند.
دندان هایی که قبلا یک بار دچار پوسیدگی یا شکستگی شده باشند یا خیلی به دندان های دیگر فشرده باشند، بعد از عصبکشی نباید پر شوند و برای پوشاندن سطح رویی آن ها باید حتما از تاج استفاده شود.
نصب روکش یا یکی از مواد ترمیمی بعد از عصبکشی ضروری است؛ چراکه در این شرایط دندان در آسیبپذیرترین حالت خود قرار دارد و نباید آن را به حال خود رها کنیم. ما در مطبمان برای نصب روکش از موادی مقاوم و ضدلک استفاده می کنیم. برای اطلاعات بیشتر می توانید به مطب مراجعه کرده و بهصورت حضوری از پرسنل ما مشاوره بگیرید.
مواردی که به روکش نیاز ندارید
برای دندان های پیش و نیش که صدمه زیادی ندیده باشند، بعد از عصبکشی نیازی به نصب روکش نیست. دندان های جلویی نسبت به دندان های آسیا معمولا فشار کمتری را متحمل می شوند چراکه برای جویدن موادغذایی از آن ها استفاده نمی کنیم.
درواقع، فقط زمانی روی این دندان ها روکش می گذاریم که در حین فرایند مقدار زیادی از ساختار آن تخلیه شده باشد. در این موارد، دندان بیش از حد تضعیف می شود و به استحکام روکش احتیاج دارد.
برای استحکام دندان های آسیای کوچک و بزرگی که خیلی در معرض شکستگی و آسیب نباشند هم می توانیم به پر کردن بسنده کنیم. مواد کامپوزیت و نقره هم به نوبه خود محکم هستند و می توانند پوششی دائمی و محکم برای دندان ایجاد کنند. البته استفاده از این مواد درصورتی جایز است که دندان بیش از حد ضعیف نشده باشد و حجم زیادی از آن بعد از عصبکشی باقی مانده باشد.
حرف آخر
فرقی نمی کند دندانتان را با کامپوزیت پر کرده باشید یا آمالگام؛ در هر صورت دندان هنوز هم ممکن است نسبت به پوسیدگی آسیبپذیر باشد و باید همیشه حواستان به آن باشد. بنابراین سعی کنید حداقل روزی دوبار دندان هایتان را با خمیردندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
با وجود تمام مسائلی که گفته شد، درنهایت این پزشک است که تصمیم می گیرد بهترین ماده برای پر کردن دندان (بعد از عصبکشی) چیست. اگرچه دندان های پیش به روکش نیازی ندارند، گاهی پزشک به دلیل مسائل ظاهری برای پوشاندن آن ها از روکش استفاده می کند. حتی ممکن است برای دندان های آسیا (که در معرض آسیب بیشتری قرار دارند) هم پزشک گزینه پر کردن را پیشنهاد دهد.
دکتر میلاد افشار
دندانپزشک و متخصص ایمپلنت و جراحی دندان
منبع:
https://drmiladafshar.com/